peter paul rubens podniesienie krzyża

Rubens, Peter Paul Title Deucalion and Pyrrha Date 1636 - 1637 Technique Oil Support Panel Dimension Height: 26.4 cm; Width: 41.7 cm Series Torre de la Parada Provenance Manuel Álvarez de Toledo y Lesparre, 12th Duke of Pastrana, 1886; bequest of María Dionisia Vives y Zires, Duchess of Pastrana, 1889 Directed by: Meryam Joobeur. Written by: Meryam Joobeur. Produced by: Maria Gracia Turgeon, Habib Attia. Mohamed is deeply shaken when his oldest son Malik returns home after a long journey with a mysterious new wife. Watch now. ‘Philip Ii on Horseback’ was created by Peter Paul Rubens in Baroque style. Find more prominent pieces of Drawn by the Brush, Oil Sketches by Peter Paul Rubens, Cincinnati Art Museum Ohio et al., New Haven and London 2005, pp. 298-213 and most recent Exh. Cat. Rubens, a genius at work Royal Museums of Description. At the beginning of the seventeenth century, Peter Paul Rubens and Jan Brueghel the Elder were the two most famous painters in Antwerp. They were also close friends and frequent collaborators, who over the course of twenty-five years, from about 1598 to 1625, executed approximately two dozen works together. 81.300. 11.06.2021. u 20:29 - Rubens Peter Paul - flamanski barok. #1. Autoportret. Peter Paul Rubens (28. jun 1577 - 30. maj 1640) bio je plodan flamanski barokni slikar iz sedamnaestog. veka i zagovornik bujnog baroknog stila koji je isticao pokret, boju i senzualnost. Poznat je po svojim kontrareformacijskim oltarima, portretima, pejzažima nonton film fifty shades of grey 2018 subtitle indonesia filmapik. Artykuły Różności 4 lip 2019 0 komentarzy Peter Paul Rubens to flamandzki malarz, którego uznaje się za jedne z największych artystów baroku. Wyróżniał się elokwencją, wiedział, czym jest dyplomacja, był pracowity i wymagający. Dzięki swoim pracownikom tworzył 200 płócien rocznie. Do największych dzieł Petera Paula Rubensa należy „Podniesienie krzyża” i „Zdjęcie z krzyża”. Interesował się również mitologią, o czym można się przekonać, podziwiając takie obrazy jak „Porwanie córek Leukippa”. Kim był Peter Paul Rubens? Peter Paul Rubens (1577-1640) to flamandzki malarz, który należy do najwybitniejszych artystów baroku. Urodzony w niemieckim mieście Siegen, w Westfalii Rubens był szóstym z siedmiorga dzieci. Po śmierci ojca przeprowadził się do Antwerpii. Dzięki matce artysty, wiemy dziś, kim był Paul Rubens. Pomogła mu odebrać gruntowną edukację artystyczną, którą zakończył w 1578 roku. Jak powstała flamandzka pracownia Rubensa? Po uzyskaniu tytułu mistrza malarstwa cechu Bractwa św. Łukasza wyruszył w podróż, trafił do Włoch, gdzie otrzymał stanowisko nadwornego malarza książąt Gonzagów. Na półwyspie Apenińskim spędził 8 lat, w tym czasie przebywał w Rzymie, Mantui, Wenecji, odwiedził Florencję. Do Antwerpii wrócił w 1609 rok. Po otrzymaniu tytułu nadwornego malarza Antwerpii podjął decyzję o założeniu pracowni malarskiej na wzór włoskich warsztatów renesansu. Pracowało w niej 24 malarzy, którzy tworzyli dzieła według projektu i rysunku mistrza, każdy z nich miał do wykonania konkretne zadanie. Współpracował z Bruegelem młodszym, słynącym z autoportretów Antoonem van Dyckem, pejzażystami Janem Wildensem i Lucasem van Udenem. Z czasem stał się jednym z najbardziej rozchwytywanych malarzy swoich czasów. W jego pracowni każdego roku powstawało ok. 200 dzieł, które trafiały w ręce majętnych kupców, mecenasów sztuki, przedstawicieli kościoła, europejskich rodzin królewskich. Twórczość mistrza Rubensa wyróżniała głęboka religijność, uważał, że otrzymany talent jest zasługą niebios. W jego pracowni powstała „Rzeź niewiniątek”, obraz, który przez kilka stuleci znajdował się w prywatnych kolekcjach. Jest on autorem „Podniesienia krzyża”, „Zdjęcia z krzyża”. „Wniebowzięcia NMP”, „Pokłonu Trzech Króli”, „Ostatniej Komunii Św. Franciszka z Asyżu”. Wykazywał również zainteresowanie tematyką mitologiczną, czego dowodem są takie dzieła jak „Porwanie córek Leukippa”, „Sąd Parysa”, „Wenus i Adonis”. Znakiem rozpoznawczym dzieł Rubensa są pełne kobiece kształty, które kojarzyły się artyście ze zmysłowym ciepłem. Cielesny erotyzm widziany oczami flamandzkiego malarza można podziwiać na portrecie Heleny Fourment w futrze. Inne z tej kategorii: Partnerzy Uznawany jest za Homera malarstwa, bo jego obrazy opowiadają historie. Przykleja mu się często etykietkę malarza pulchnych pań, ale to tylko część prawdy - dzięki obrazom ołtarzowym stał się największym malarzem religijnym swoich czasów. Ważną inspiracją była dla niego włoska sztuka i antyk. Twórcze połączenie różnych stylów przyniosło nowy – barok. Jednym z pierwszych przypisywanych mu dzieł jest tryptyk „Podniesienie krzyża” namalowany dla katedry w Antwerpii – pokaz siły muskularnych mężczyzn stawiających krzyż, dynamika będąca opozycją do dotychczasowej statyki. - Słusznie uchodzi za czołowego złodzieja w historii sztuki – świadczą występujący w dokumencie historycy sztuki. – Dysponował świetną techniką - najdoskonalej wśród największych malował ludzką skórę, oddając wszystkie jej niuanse i niedoskonałości. Peter Paul Rubens (1577-1640) już za życia doczekał się uznania, był gwiazdą. O skali jego popularności świadczy, że po śmierci w różnych miejscach Europy odprawiono za niego 860 mszy. Urodzony w Niemczech w rodzinie rajców, spokrewnionej z najznamienitszymi rodami antwerpskimi, większość życia spędził właśnie w Antwerpii. Przyjechał tu mając 10 lat, matka chciała dla niego dworskiej kariery pazia. Ale on wolał zostać malarzem i opuścił dwór, by uczyć się w pracowni malarskiej. Miał wówczas 14 lat. Terminowanie trwało 7 lat, ale po jego zakończeniu droga do sławy była jeszcze daleka. W 1600 roku mając 23 lata Rubens wyruszył do Włoch, gdzie najbardziej zachwyciły go dzieła Tintoretta i Veronese’a. W czasie ośmiu kolejnych lat pracował u księcia Mantui jako nadworny malarz, kształcił się i podróżował. To ostatnie stało się niezwykle istotne dla kształtowania się jego poglądów i pozwoliło mu stać się mile widzianym na znakomitych dworach europejskich. Świetnie łączył politykę i sztukę. Liczne misje dyplomatyczne, które odbywał, przyczyniły się do podpisania traktatu pokojowego między Hiszpanią i Anglią w 1630 roku za co w nagrodę dostał tytuł szlachecki od króla Karola I. Był już zamożny, gdy w 1608 roku wracał do Antwerpii. Kronikarze zanotowali, że „po Rzymie jeździł konno niczym arystokraci”. O tym, że był sprawnym przedsiębiorcą świadczy, że zamienił swoją pracownię w fabrykę obrazów. Przyjmował zlecenia z kraju i zagranicy, miał wielu uczniów, ale sam nadawał dziełom ostateczny szlif. Współczesna technika pozwoliła dowiedzieć się, że rzadko szkicował swoje obrazy – najczęściej od razu malował pędzlem. Lubił nowinki, malował mało wtedy znane dzikie zwierzęta, jak hipopotam czy słoń. Swoimi rycinami ilustrował książki, dzięki czemu stawał się jeszcze bardziej popularny. Interesował się wszystkim, uchodził za intelektualistę, miał potężną bibliotekę. Od czasu, gdy poślubił 16-letnią Heleną, która stała się jego muzą, zamieszkał na wsi i coraz mniej angażował się w dyplomację, a więcej w życie rodzinne i wychowywanie dzieci. Dokument „Rubens, życie w Europie” zrealizowany przez Christine Romann oglądać można do 19 maja na kanale Arte. Warto. Podniesienie krzyża – obraz ołtarzowy Rubensa stworzony w latach 1610-1611, tryptyk znajdujący się obecnie w Katedrze Najświętszej Marii Panny w Antwerpii. Obraz przyczynił się znacznie do popularyzacji stylu malarstwa barokowego w historia obrazuW 1609 roku proboszcz kościoła św. Walburgi w Antwerpii zdecydowali się na zamówienie nowego obrazu ołtarzowego. Zamówienie otrzymał Peter Paul Rubens, którego polecił prawdopodobnie Cornelis van der Geest, bogaty kupiec, znawca sztuki i przyjaciel Rubensa, a przy tym jeden z administratorów kościoła św. Walburgi. Wielkie obrazy religijne Rubensa malowane wkrótce po jego powrocie z Włoch cieszyły się dużym uznaniem zamożnej burżuazji – prócz van der Geesta finansował je np. Nicolaas Rockox (Zdjęcie z krzyża).W okresie rewolucji francuskiej południowe Niderlandy zajęli Francuzi, którzy w 1794 roku zrabowali obraz i przewieźli go do Paryża. Po klęsce Napoleona powrócił on do Antwerpii, ale kościół św. Walburgi nie istniał. Francuzi zamienili go na magazyn, przez co nie nadawał się do użytkowania – w 1817 roku został wyburzony. Dzieło Rubensa umieszczono więc w północnym transepcie katedry w Antwerpii (Katedra Najświętszej Marii Panny).Pierwotny wygląd dzieła budzi spory historyków sztuki. Pierwotnie związana była z nim predella (podstawa nastawy ołtarzowej w formie skrzyni) z wizerunkiem Boga Ojca i aniołów, a także wizerunek pelikana rozdzierającego swoją pierś, by karmić młode (symbol ofiary Chrystusa). Dodatkowe sceny zaginęły po zrabowaniu obrazu przez Francuzów i ich wygląd nie jest stworzył Podniesienie krzyża wkrótce po swoim powrocie z Włoch, co także jest powodem, dla którego dzieło jest pełne reminiscencji sztuki włoskiej. Temat ten podjął już wcześniej we Włoszech – w 1601 roku na obrazie Podniesienie krzyża dla rzymskiej Bazyliki Świętego Krzyża z Jerozolimy (Santa Croce in Gerusalemme). Podobną kompozycję ma również przypisywane Rubensowi Zdjęcie z krzyża z lat 1600-1602, obraz odkryty dopiero w 2005 podniesienia krzyża był przy tym pewną nowością w ikonografii ukrzyżowania, rozpropagował go Tintoretto, na którego dziele wzorował się Rubens. Zazwyczaj ukrzyżowany Chrystus przedstawiany jest w pozycji statycznej, częstym motywem jest także zdjęcie z Krzyża. Podniesienie krzyża było motywem nowym, pozwalającym wprowadzić do malarskich wyobrażeń ukrzyżowania dynamizm. W obrazie Tintotetta Ukrzyżowanie (1565, Wenecja, Scuola Grande di San Rocco) podnoszony jest przy tym nie krzyż Chrystusa, ale Krzyż jednego z łotrów (krzyż drugiego łotra ukazany jest w pozycji leżącej, krzyż Chrystusa stanowi pionową oś obrazu, wyraźne jest jednak, że widzimy tu sam moment ukrzyżowania).Rubens inspirował się prawdopodobnie także sztuką wczesnochrześcijańską, którą miał okazję oglądać w Rzymie. W podobny sposób ukrzyżowanie prezentują płaskorzeźby na niektórych rzymskich sarkofagach. Inspiracją była także pogańska sztuka antyczna, w tym zwłaszcza znajdująca się w zbiorach watykańskich Grupa Laokoona. Zapożyczeniem z tego dzieła są w obrazie Rubensa wyciągnięte do góry ręce Chrystusa, które stanowią tu zaczerpnięty ze starożytności symbol cierpienia. Grupa Laokoona budziła duże zainteresowanie Rubensa, który szkicował ją w czasie pobytu w latach 80. XX wieku obraz przeszedł gruntowną renowację. Przyczyniła się ona do ujawnienia roli światła i bogactwa kolorystycznego tego dzieła, które we wcześniejszych analizach nie były krzyża – analiza i interpretacjaPo otwarciu tryptyk Rubensa prezentuje zwartą wizualnie i treściowo scenę, panele boczne dopełniają panel główny. Postacie panelu głównego są potężne i muskularne, wysiłek, który dziewięciu mężczyzn wkłada w podźwignięcie krzyża z ciałem Chrystusa jest jednak ogromy, ciężar krzyża wydaje się wielki – nadaje to dziełu Rubensa znacznej siły wyrazu że w kościele św. Walburgi do ołtarza, w którym umieszczono Podniesienie krzyża prowadziło dwadzieścia stopni. Oznacza to, że wierni oglądali obraz nie tylko z dużej odległości, ale też od dołu. Wyjaśnia to jego kompozycje i niespotykanie duże rozmiary (panel środkowy 462 × 341 cm; panele boczne 460 x 150 cm).Także ciało Chrystusa jest atletyczne – Chrystus na krzyżu przedstawiony jest tu w konwencji klasycyzującej, jak półnaga postać bohaterska. Kontrastuje jednak z podnoszącymi krzyż mężczyznami, którzy w odróżnieniu od jego klasycznego piękna stanowią postacie proste i brzydkie, grubo ciosane. Chrystus spogląda w górę, ku Bogu Ojcu, którego wizerunek znajdował się pierwotnie w górnej części panel ożywiają ciekawe detale. W lewym dolnym roku jest to ruchliwy, szczekający pies, ustawiony diagonalnie – element ten pogłębia gęstość sceny i jej zamierzoną chaotyczność. Innym takim detalem jest udręczenie malujące się na twarzy podnoszącego krzyż odzianego w zbroję centuriona – zmęczenie podnoszących krzyż mężczyzn odbija mękę Chrystusa, co podkreśla i potęguje malarską reprezentację Jego cierpienia. Centurion ten bywa identyfikowany jako święty Longin, żołnierz, który przebił włócznią bok Chrystusa. Barokowy diagonalizm głównego panelu jest bardzo wyrazisty, ustawione ukośnie są tak sam krzyż, jak i wszystkie mieści się przy tym w nurcie caravaggionizmu, wpływ Caravaggia widoczny jest tak w ukośnej kompozycji, jak i w ludowej brzydocie oprawców Chrystusa. Krzyż jest przy tym nie tylko ukośny, ale też w sposób typowy dla Caravaggia kieruje się w stronę odbiorcy. Tenebryzm Caravaggia widoczny jest również w lewym panelu bocznym, w którym postacie Maryi i świętego Jana pogrążone są w ciemności. W niektórych scenach dzieła widoczne są typowo caravaggionistyczne efekty światłocieniowe. Ujęcie postaci, sama ich muskularność, a także patos i brutalność dzieła, podkreślenie przemocy – są natomiast wpływem malarstwa Michała Anioła. Brutalność tę łagodzi jednak domieszka ciepła i miękkości oraz żywe kolory – elementy zaczerpnięta z malarstwa tryptyk przedstawia postacie świętych. Po lewej są to święty Amand i święta Walburga. Prawy panel ukazuje świętego Eligiusza i świętą Katarzynę Aleksandryjską. Postacie świętych dobrane zostały w związku z wezwaniem kościoła św. Walburgi i lokalną pobożnością Antwerpii. Sugeruje to, że także predella mogła przedstawiać legendy z życia tych panel tryptyku przedstawia w swojej górnej części Matkę Bożą i świętego Jana Chrzciciela. Są to postacie statyczne, pogrążone w myślach, oddające się introspekcji. Kontrastują one ostro z postaciami kobiet i dzieci w dolnej części w dolnej części lewego panelu, które wiją się w męczarniach. Umieszczona na pierwszym planie postać kobiety z dzieckiem przytulonym do piersi to alegoria chrześcijańskiej Caritas (miłość chrześcijańska, dobroczynność). W katolickich południowych Niderlandach lubiano podkreślać wagę dobrych uczynków, wbrew teologii kalwinistycznej – uwidacznia to związki Rubensa z założeniami kontrreformacji. Prawy panel niesie słabszy ładunek symboliczny, przedstawia rzymskich centurionów przygotowujących egzekucję łotrów ukrzyżowanych razem z Rubensa cechuje głęboki wydźwięk moralny i humanizm. Wiąże się to także z odwołaniem do przedstawienia cierpienia w sztuce starożytnej (Grupa Laokoona). Podobny wydźwięk ma także namalowane niedługo później Zdjęcie z krzyża Rubensa (1612-1614) dla kaplicy arkebuzerów Katedry w dziele Rubensa dramatyzm zwiększają napięcia i kontrasty. Pierwszym z nich jest kontrast między klasycznym, pięknym Chrystusem a brzydotą twarzy i ciał jego oprawców. Drugim jest kontrast pomiędzy biernością a aktywnością. Symbolizuje on być może humanistyczną ideę poszukiwania równowagi między życiem aktywnym a życiem kontemplacyjnym, zaczerpniętą z renesansowego neoplatonizmu. Peter Paul Rubens po angielsku Słownik polsko - angielski zawiera 3 tłumaczeń Peter Paul Rubens, najpopularniejsze to: Peter Paul Rubens, Rubens, Sir Peter Paul Rubens. Baza tłumaczeń w kontekście dla Peter Paul Rubens zawiera przynajmniej 11 zdań. tłumaczenia Peter Paul Rubens Dodaj Peter Paul Rubens noun en prolific Flemish baroque painter; knighted by the English king Charles I (1577-1640) XVII wieczne tapiserie flamandzkie w świetle nowych opracowań . Peter Paul Rubens i Jacob Jordaens jako projektanci kartonów Seventeenth century Flemish tapestry in the light of new research. Peter Paul Rubens and Jacob Jordaens as tapestry cartoons designers Rubens noun en prolific Flemish baroque painter; knighted by the English king Charles I (1577-1640) XVII wieczne tapiserie flamandzkie w świetle nowych opracowań . Peter Paul Rubens i Jacob Jordaens jako projektanci kartonów Seventeenth century Flemish tapestry in the light of new research. Peter Paul Rubens and Jacob Jordaens as tapestry cartoons designers Sir Peter Paul Rubens noun en prolific Flemish baroque painter; knighted by the English king Charles I (1577-1640) XVII wieczne tapiserie flamandzkie w świetle nowych opracowań . Peter Paul Rubens i Jacob Jordaens jako projektanci kartonów Seventeenth century Flemish tapestry in the light of new research. Peter Paul Rubens and Jacob Jordaens as tapestry cartoons designers Glosbe Usosweb Research Peter Paul Rubens, kimkolwiek on był. Sir Peter Paul Rubens, whoever he might be. Literature Zaczynają się one przy dzisiejszej Peter Paul Rubens Street (malt. Triq Peter Paul Rubens) w Attard, i są na początku całkiem niskie. The arches begin at present-day Peter Paul Rubens Street (Maltese: Triq Peter Paul Rubens) in Attard, and are initially quite small. WikiMatrix Sir Peter Paul Rubens zmarł 30 maja 1640 w Antwerpii. Przyczyną jego śmierci było zakażenie prawej ręki. Rubens died from heart failure, which was a result of his chronic gout on 30 May 1640. ParaCrawl Corpus Peter Paul Rubens „Podniesienie Krzyża” (1610), Antwerpia. Peter Paul Rubens. Elevation of the Cross (1610). ParaCrawl Corpus Peter Paul Rubens „Upadek Ikara” (1636) Peter Paul Rubens “The Fall of Icarus” (1636) ParaCrawl Corpus Po lewej: Peter Paul Rubens, "Portret weneckiego arystokraty". Kolekcja prywatna Left: Peter Paul Rubens, "Portrait of a Venetian Aristocrat." ParaCrawl Corpus Na obrazie The Fur (ok. 1636) Peter Paul Rubens namalował Helenę Fourment przykrytą futrzanym płaszczem. Around 1636 Peter Paul Rubens painted The Fur, showing Helena Fourment covered with a fur coat. ParaCrawl Corpus Peter Paul Rubens jest jednym z najsłynniejszych synów Antwerpii. Jego dom, w którym spędził dużą część swojego życia, jest główną atrakcja turystyczną miasta. Peter Paul Rubens is one of Antwerp’s most famous sons, and the house that he spent the latter part of his life in is a key tourist attraction for the city. ParaCrawl Corpus Możemy tu podziwiać powstałe od roku 1100 po wiek XVIII arcydzieła sztuki europejskiej takich mistrzów, jak: Giotto di Bondone, Paolo Veneziano, Donatello, Hans Memling, Andrea Mantegna, Albrecht Dürer czy Peter Paul Rubens. The artworks were created between 1100 and the 18th century by European masters including Giotto di Bondone, Paolo Veneziano, Donatello, Hans Memling, Andrea Mantegna, Albrecht Dürer and Peter Paul Rubens. ParaCrawl Corpus Imiona i nazwiska obcojęzyczne należy pozostawiać w brzmieniu oryginalnym (poza zwyczajowo używanymi jak np. Michał Anioł, lecz nie Piotr Paweł Rubens, ale Peter Paul Rubens) i konsekwentnie odmieniać je przez przypadki, według zasad przyjętych w najnowszym wydaniu Słownika języka polskiego, t. 1-4, PWN, Warszawa 2008 (copyright 2003) i Wielkim słowniku ortograficznym, PWN, Warszawa 2012. Foreign names and surnames must be entered in their original form, unless there are commonly used names in the Polish language, such as Michał Anioł (Michelangelo), and not Piotr Paweł Rubens but Peter Paul Rubens. The names should be consistently declined according to case as prescribed by the latest issue of The Great Spelling Dictionary), PWN, Warsaw 2012. ParaCrawl Corpus Najpopularniejsze zapytania: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M Rubens Peter Paul (1577-1640), malarz flamandzki. Czołowy artysta okresu baroku, skupiający w swojej twórczości takie cechy epoki jak: wybujałość, żywiołowość, dynamika, niepokój i zmysłowość. Dzięki niezwykłej indywidualności narzucił swój styl całemu malarstwu flamandzkiemu na kilkadziesiąt lat. Gruntownie wykształcony w Antwerpii u A. van Noorta, T. Verhaechta i O. van Veena, w 1598 uzyskał tytuł mistrzowski i wyruszył do Italii, gdzie w 1600 rozpoczął służbę na dworze książąt Gonzagów w Mantui. Poznał główne ośrodki artystyczne Włoch (oprócz Mantui - Wenecję, Florencję, Rzym, Genuę). Po powrocie do ojczyzny objął w 1608 w Antwerpii funkcję malarza nadwornego arcyksięcia Alberta i infantki Izabeli. Rubens stopniowo zyskiwał sławę międzynarodową - odbył podróże dyplomatyczne na dwory Holandii, Anglii i Hiszpanii, a jego klientami zostali: Maria Medycejska, Ludwik XIII, Karol I. W Anglii otrzymał tytuł szlachecki. Jednocześnie pracował nad wielkimi płótnami dla kościołów Antwerpii, Alost, Malines i Madrytu. Malarstwo religijne realizował interpretując ze spontaniczną pasją chrześcijańskie tematy cierpienia, chwały, cudów, ekstazy. Tworząc dzieła o tematyce mitologicznej dał wyraz kultowi zdrowego i silnego ciała człowieka - odznaczające się obfitością kształtów akty rubensowskie stały się jednym z synonimów malarstwa barokowego. Rubens malował także portrety kobiece, męskie wizerunki reprezentacyjne, ponadto sceny z polowań oraz nastrojowe krajobrazy o bogatym kolorycie. Wykonywał też kartony do tkanin, liczne rysunki przeznaczone do rytowania, szkice dla architektów i dekoracje miejskie. W zakresie stosowanych środków malarskich Rubens ewoluował od śmiałych kontrastów ciepłych i zimnych barw do palety bardziej umiarkowanej, z przewagą bieli, żółci kadmowej, cynobru i lakowej czerwieni. Przejrzyste warstwy farb tonował grą światła, którą skupiał na zgrubieniach warstwy malarskiej. Były to wartości nowatorskie, stawiające Rubensa wśród najwybitniejszych kolorystów w dziejach sztuki. Wywarł olbrzymi wpływ na malarstwo angielskie i francuskie XVIII w., a także na romantyków. Jego najwybitniejszymi uczniami i współpracownikami byli: J. Jordaens, A. van Dyck, F. Snyders, J. Breughel. Wśród olbrzymiej spuścizny artystycznej Rubensa szczególnie wyróżniają się tryptyki Podniesienie krzyża (1610-1611) i Zdjęcie z krzyża (1611-1614), obrazy religijne Sąd Ostateczny (ok. 1615-1616) i Pokłon Trzech Króli (1624), obrazy o tematyce mitologicznej: Bitwa Amazonek (ok. 1615), Pijany Sylen (1618), Porwanie córek Leukipa (1620), Święto Wenus, (ok. 1630-1631). Ponadto cykl 21 scen Historii Marii Medycejskiej (1622-1625), Helena Fourment w futrze (1630-1631), Pejzaż z tęczą (ok. 1636), a wśród poloników - portret królewicza Władysława Wazy (1624).

peter paul rubens podniesienie krzyża